Անօգուտ ոսկի

Կար մի թագավոր, որը սովորություն ունեն բաժանել աղքատներին և մուրացկաներիբ։ Նա անում էր դա ամեն օր։ Մահվանից հետո նա արթնացավ ոկեպատված դղյակում՝ ոսկուց աթոռներ, ոսկուց սեղաններ, ամեն ինչ ոսկուց է, ամեն ինչ։ նա շատ ուրախ էր, որ հենց իրեն էր տրվել այդ նվերները։
Բայց մի փոքր ուշ թագավորը շատ խիստ ծարավ զգաց և ասաց մարդկանց, որ ուզում է խմել։ Նրան պատասխանեցին։
֊Ինչ որ դու ցանել էս, պետք է լինի դղյակի մեջ։ Գնա և գտիի, եթե կարող ես։
Բայց թագավորը նույնիսկ մի կաթիլ ջուր չկարողացավ գտնել։ Քիչ անց նա սովածացավ և նորից ասած, բայց ուրիշ մարդկանց, որ ուզում է ուտել։ Նրան պատասխանեցին։
֊Այն ամենը՝ինչ դու ցանել ես, պետք է լինի քո դղյակում։
Բայց թագավորը վստահ է, որ ամեն ինչը ոսկուց է, և միայն ոսկի է այնտեղ։ Թագավորը զգաց իրեն անբախտ։ 《Ին՞չ լավ բան կա ոսկու մեջ, ես սոված եմ, ես չեմ կարող ուտել ոսկի, այն անօգուտ է իմ համար》
Այդ ժամանակ թագավորը մահի հրեշտակին խնդրեց նրան մեկ հատել հնարավորություն տալ։ Միքիչ էլ երկարացնի թագավորը կյանքը, որ ավարտի հասցնի բոլոր չավարտած գործերը։ Նա նաև ուզում էր ցանել սերմեր բոլոր ուրիշ բաների համար, որ բոլոր հարմարավետությունները ունենա այստեղ ապրելու համար։
Նրան տրված էր ևս տասնըհինգ օր։ Եվ այդ բոլոր տասնըհինգ օրերը թագավորը բաժանում էր բոլորին ուտելիք, ջուր, շորեր և բոլոր անհրաժեշտ բաները կարիքավորներին։

Бесполезное золото
Жил один царь, привыкший раздавать много золота нищим и бедным. Он делал это ежедневно. После смерти он очутился на небесах во дворцах из золота. Они были обставлены мебелью из золота: золотые стулья, золотые столы — всё из золота, только из золота. Он был счастлив, что эти дары явились ему как хорошо заслуженная награда.
Но немного погодя король почувствовал сильную жажду и сказал людям, что хочет пить. Ему ответили:
— Всё, что ты посеял, должно находиться внутри дворца. Заходи и ищи, если найдёшь.
Но он не мог найти внутри ни капли воды.
Спустя некоторое время он проголодался и опять сказал, но другим людям, что хочет есть. Они ответили:
— Всё, что ты посеял, должно находиться в твоём дворце!
Но король убедился, что всё было сделано из золота, и только золото находилось там. Он почувствовал себя очень несчастным: «Что хорошего в этом золоте? Я голоден! Я не могу есть золото, оно бесполезно для меня».
Тогда он попросил ангела смерти снова дать ему шанс: ещё немного продлить срок человеческой жизни, для того чтобы сделать все необходимые дела. Он также хотел посеять семена для всех других необходимых вещей, чтобы комфортно жить там.
И ему было дано ещё пятнадцать дней. И все эти пятнадцать дней он ходил, раздавал пищу и воду, одежду и другие необходимые вещи нуждающимся.