Անուշ պոեմի վերլուծություն

Սերը ամենաանկեղծ ու մաքուր զգացմունքն է, որի վրա հիմնված է աշխարհը։ Այս պոեմի հիմքում ընկած է սերը: Իսկ ստեղծագործությունն, իմ կարծիքով, Հովհաննես Թումանյանի ամենալավ գործերից մեկն է: Պոեմը անկեղծ, բայց նույնքան դժբախտ սիրո մասին է: Գլխավոր հերոսներն էին Անուշը, Սարոն և Մոսին: Անուշը գյուղացի մի աղջիկ էր, ով ամբողջ սրտով սիրում էր Սարոյին: Մի սիրահարված աղջիկ, ով ցանկանում էր լինել իր սիրած էակի կողքին և ապրել նրա հետ երջանիկ: Բայց, ցավոք, նրանց սիրուն դեմ էին բոլորը, հատկապես Մոսին՝ Անուշի եղբայրը: Այդ խուլ ձորերում նահապետական ադաթները ավելի զորեղ էին: Չնայած այդ ամենին` Անուշը չէր դադարում սիրել,թաքուն հանդիպում էր նրա հետ: Բայց, մի դեպք օգնեց, որ նրանք հավիտյան բաժանվեին միմյանցից:   Գյուղում մի հարսանիքի ժամանակ, Սարոն տեսնելով Անուշին, ոգևորվում և Մոսիին գցում է գետնին, որը պատվի ոտնահարում էր: Մոսին, լինելով ոչ հանդուրժող, որոշում է վրեժ լուծել և սպանել Սարոյին: Սարոն շատ լավ հասկանում էր, որ ինքն ու Անուշը չէին կարող իրար հետ լինել, փախչում են սարերը: Շուտով նրանք որոշում են հետ վերադառնալ: Մոսին սպանում է Սարոյին: Իսկ սգավոր Անուշին չի ընդունում ոչ հայրը, և ոչ էլ գյուղը: Մոսիի համար ավելի կարևոր էր իր պատիվը և մարդկանց կարծիքը, քան իր քրոջ երջանկությունը: Դժբախտացած Անուշը իրեն նետում է Դեբեդի ալիքների մեջ:
Պոեմը շատ լավն է, սիրով եմ կարդում,  Թումանյանը պոեմում ներկայացնում է իր մանկության հուշերը, խորհրդածությունները: Ճիշտ է, ավարտը շատ տխուր է, բայց մտածելու շատ բան է թողնում պոեմը:Բոլորը տարբեր կերպ են մտածում, բայց ինձ համար այստեղ մեղավոր է թե միջավայրը, թե ընտանիքը, որոնք Անուշի սերը, նույնիսկ կյանքը չեն կարևորում, կարևորը ադաթներն են, որոնցով պետք է շարժվել: Ես մտածում եմ, որ եթե ամեն մեկի կարծիքը հաշվի առնենք, ոչ մեկս էլ երջանիկ չենք ապրի, դրա համար էլ ասում են, որ մարդ պետք է ուշադրություն չդարձնի ուրիշի կարծիքին, չառաջնորդվի ուրիշի ասածով, իր սերը, երջանկությունը չզոհի ուրիշների համար։ Վերջի վերջո, մարդը չի ընտրում թե ում սիրի։

Translation

նյութի հայերեն տարբերակը

Translate the text into English

While the world continues to fight against the COVID-19 epidemic, in the early morning of September 27, the Azerbaijani armed forces launched a massive missile-air attack on Artsakh. Peaceful settlements, including the capital Stepanakert, were attacked. There are victims and wounded among the residents. Schools and civilian infrastructure shelled.

Azerbaijan has blocked all social networks and continues to spread misinformation. Artsakh and The governments of Armenia declared martial law and a general mobilization on Sunday.

We call on the international community to condemn the military attack, the war crimes of the Azerbaijani dictatorship.

Help us spread the word about the situation.

Գրականություն 2-րդ շտեմարան