Մի հարուստ մարդ, տեսավ դրսում մի խեղճ քրիստոնյաի, մոտեցավ նրան, և ասաց:
-Հարազատ, գնա վերցրա այն արկղը շշերով լի և տար իմ տուն, իսկ ես քեզ խորուրդ կտամ, և դու չէս լինի աղքատ:
-Շատ լավ,- պատասխանեց, վերցրեց պարկը և դրեց իր ուսին, ու քայլեց հարուստի կողքով:
-Հարազատ,-ասաց հարուստը ճանապարին,-եթե քեզ ասեն, որ հացը պատրաստված է վարսակից, հաստատ ավելի լավն է քան՝ գաթան, չհավատաս: Եթե ասեն, որ մաքուր ձեթը ավելի լավն է քան փտած պանիրը, նույնպես ՝չհավատաս:
Այդպես նրանք հասան հարուստի տուն: Երբ նրանք բարձրանում էին աստիճաներով, քրիստոնյան հանկարծակի քցեց պարկը, և ասաց:
-Ահա, եթե ասեն, որ մի շիշ մնացել է, չհավատաս: